İSTEDİM Kİ BİLİNEYİM!

BASKI İÇİN ÖNSÖZ         

Bu tezi bitirdikten sonraki yıllar yaşama karşı duyulan tutkulu sevgi ve ölüme karşı duyulan korku arasında kalan zamanlardı. Yaşama duyulan sevgiyi anlamak çok zor değil sanırım, hepimizin ortaklık kurabileceği bir içgüdü. Üzerinde kafa yormaya gerek duymadığım biyofili, içinde bulunduğum her an hissettiğim bir duygu. Ancak ölüm böyle değil. Bu yüzden beni en çok düşündüren ölüm oldu son dört yılda. Geri dönüşü olmayan bu gidişin ardından benden kalacakları düşündükçe daha çok çalışma ve daha fazla kişiyle paylaşma isteği oluştu. Bir kavram olarak yaşama değer katan her bilgi ve duyguyu almak ve vermek, bu yolla çoğaltmak ve paylaşabilmek için de sanatın en doğru alan olduğu aşikâr.

Sanatta Yeterlik tezimin adı olan ‘İstedim ki Bilineyim!’ aynı zamanda bir hadisin içinde geçen güçlü bir insan arzusu. Yaradan’la paylaşılan en temel duygulardan biri olarak o dönem   egomun da dile geldiği bir başlıktı bu. Fakat tez jürimde sevgili Elif Ağatekin’in de hatırlattığı gibi tezin bittiği sene -bilinmek istediğim gibi olmasa da- oldukça bilinen biriydim. Yaşamın tecrübesi üretiminize aktarıldığındaki sahicilik, derdinizi dile getirirken çözüm bulmanızı da sağlayan bir yol oluyor. Aradan geçen zamanın ardından eser metnimi bir daha gözden geçirdiğimde görüyorum ki belleğimde biriken yeni anılar farklı bir okumayla yeni fikirlere alan açan bir kuluçka yeri olmuş.  Filizleri gelir, yakındır…

Tuba KORKMAZ BATU

2020